Wo 24 juni- Zaterdag 27 juni Eerste verkenning van de Baltic archipel, de st. Anna Skärgård

Na de laatste sluis in Mem het ruime sop op. Het ruime sop aan de oostkust in Zweden is niet anders dan zeilen door een eilandenrijk, bestaande uit duizenden kleine eilandjes waar je doorheen moet navigeren. Met het mooie weer dat maar voortduurt is het een betoverende ervaring die enigszins wordt belast door strak en geconcentreerd sturen en navigeren tussen de rotsen door, ook al is het onder perfecte omstandigheden qua wind.

Vanuit Mem is voor vandaag het doel Arkösund, een klein havenplaatsje  op de route richting Trosa waar we zaterdag HW, de vader van Fleur zullen oppikken. We treffen het dus naast de zon ook met de wind en de windrichting. Met 10 knopen (ca. 3 bft) wind slingerend tussen de eilandjes met de zo typerende vaak rood gekleurde houten huizen, is het wel weer een ansichtkaart waar we doorheen varen. En zowaar is het, met een weekend voor de boeg en beginnende vakanties, een stuk drukker met motorbootjes en enkele zeilboten. In Arkösund, wat een populaire en toeristische plek is, is de haven toch week beperkt gevuld met ca. 10 boten. Bloedje heet is het inmiddels dus weer tijd om te zwemmen!

Vanuit Arkösund naar Svärdsklova. Volgens de Duitse vaarwijzer een geheimtip. Een ydillisch klein haventje met naar het zich laat aanzien ook nog een restaurantje erbij. De‘geheimtip’ is inderdaad niet overdreven. Het kleine haventje was met 3 andere boten en onze relatieve joekel van een boot snel gevuld met notabene  een trendy eettent met geweldig eten en dito uitzicht. Toplocatie in de middle of nowhere. Ook ontdekt door een  slimme vastgoedclub die nu bezig is om er nog een paar moderne appartementjes neer te plempen. Zwemmen eten, slapen en in de ochtend weer zwemmen, wat een paradijs. 

Van Svärdsklova naar Trosa is letterlijk en figuurlijk een adembenemende tocht met als ‘’hoogtepunt dat we op een of ander manier net niet de goede koers aan houden bij een  nauwe doorgang tussen 2 eilandjes. Met een lichte hartverzakking ‘’stuiteren’’ we met de kiel over een paar rotsen die ze voor ons hebben neergelegd. Dat voelt en maakt een iets ander geluid dan dat je op de Wadden bij het raken van een zandplaat ervaart, kan ik je verzekeren. Na een uurtje en nog steeds drijvend, langzaam bekomend van de schrik en nog tig keer opnieuw de kaart bekijkend, hebben we ons lesje wel geleerd. Maximaal inzoomen op de plotter en niet alleen letten op boeien en staken. Volgende keer gaan we gewoon met een camper op stap, echt veel eenvoudiger.

Trosa blijkt een touristtrap te zijn, een soort Volendam zonder Chinezen maar wel met feestvierende Zweden die vanuit Stockholm en andere grote steden in de omgeving dit plaatsje als een topattractie zien waarbij blijkbaar de hoge Zweedse tarieven voor bier, cocktails en champagne voor lief worden genomen. Crisis hoe zo crisis…. 

Voor HW de volgende dag niettemin een prima bestemmingvanwege een hele goede verbinding met Stockholm. Nadat hijom 11.30 geland is op Arlanda Stockholm, arriveert hij  om 14.30 met een luxueuze dubbeldeks touringcar bij de bushalte naast de jachthaven van Trosa We hebben voor ruim een week een matroos erbij. Anderhalf uur later worden de zeilen gehesen op weg naar - volgens onze Duitse vaarwijzer- een volgende geheimtip.